Σε Εκείνον που εξαιτίας της πλάνης βλέπει σαν υπνωτισμένος το σύμπαν – που στην πραγματικότητα υπάρχει μέσα του – σαν να είναι εκδηλωμένο, ενώ είναι σαν μια πολιτεία μέσα σε έναν καθρέφτη· σε Εκείνον που όταν ξυπνάει βλέπει τον ίδιο του τον Εαυτό σαν μοναδικό· σε Εκείνον που ενσαρκώνεται στον Διδάσκαλο· σε Εκείνον που με την φωτεινή του δύναμη δίνει φως σε όλα τα φώτα και φωτίζει όλο το σύμπαν, είθε το υπέρτατο φως να λάμπει μέσα στο φως του.

Ο Άτμαν, ο Εαυτός όλων, που είναι ο ήλιος της γνώσης προβάλλει στην αίθουσα της καρδιάς και διαλύει το σκοτάδι. Εκείνος που διαπερνάει και συντηρεί τα πάντα, όντας αυτόφωτος, φωτίζει επίσης τα πάντα.

Αυτός που απαρνούμενος κάθε δράση, λειτουργεί στον ιερό και αγνό ναό του Εαυτού, ο οποίος δεν δεσμεύεται από χρόνο, χώρο ή κατευθύνσεις και είναι παρών παντού εξαφανίζοντας τα αντίθετα και είναι ο χορηγός της αιώνιας ευδαιμονίας, αυτός αποκτάει την παντογνωσία, διαπερνάει τα πάντα και πετυχαίνει τελικά την αθανασία.

Για εκείνους που διατηρούν συνέχεια στον νου τους την σταθερή πεποίθηση ότι είναι ένα με το συμπαντικό Εγώ, τι υπάρχει που δεν μπορεί να επιτευχθεί;

Ποιος είμαι; Πώς δημιουργήθηκε αυτός ο κόσμος; Ποιος είναι ο δημιουργός; Από τι αποτελείται αυτός ο κόσμος; Αυτά είναι τα αντικείμενα της έρευνας. Δεν είμαι το σώμα, ούτε ένας συνδυασμός των στοιχείων της φύσης, ούτε και το σύνολο των αισθήσεων. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η έρευνα. Το κάθε τι προκαλείται από την άγνοια και διαλύεται με την αφύπνιση της γνώσης. Οι διάφορες σκέψεις είναι που δημιουργούν το κάθε τι. Η αιτία της άγνοιας και των σκέψεων είναι η μία λεπτοφυής και αναλλοίωτη Ύπαρξη. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η έρευνα. Επειδή εγώ είμαι επίσης ο Ένας λεπτοφυής Γνώστης, ο αυτόπτης μάρτυρας, ο αναλλοίωτος και παντοτινά Υπάρχων, αναμφίβολα είμαι Εκείνο. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η έρευνα.